هیات‌وزیران اوایل مهرماه ۱۳۱۳ قانون و مقررات استفاده از رادیو را تصویب کرد. هیات‌وزیران مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود.
رادیو از دو دهه قبل به‌عنوان یک ضرورت در دستور کار مقامات ایران قرار گرفته بود. در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد. در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه‌پیدا کردند که نهایتا به ایجاد رادیو منتهی شد. در سال ۱۳۱۶ مقدمات ایجاد مرکز رادیو به‌وسیله وزارت پست و تلگراف و تلفن فراهم و به‌دنبال این اقدام در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش افکار تاسیس شد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹ اولین فرستنده‌رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد.
