حقیقت این است که ناصرالدین شاه علاقه زیادی به عکاسی داشت. او از همسرانش عکس می گرفت و برای تنوع تصاویر را تغییر می داد و با مداد مشکی، صورت زنان را از حالت عادی خارج کرده و برای آنها ابروهای پرپشت و یا سبیل می گذاشت و یا خال های بزرگ و گوشتی برای آنها می کشید.
ولی وقتی عکسهای آنها را با عکسهایی که دیگران از زنان گرفتند مقایسه کنید، متوجه این تفاوت می شوید. به عنوان انیس الدوله (تصویر بالا) به زیباترین زن قاجار معروف بود. هر چند که در آن زمان، چاقی یکی از ملاک های زیبایی و دلربایی به شمار می رفت ? البته این مسئله در زمان قاجار به اوج خودش رسید چون در زمان های قدیم، چاقی نشانه ثروتمندان بود.
در مقابل، فقرا هیکل هایی نحیف و لاغر داشتند که ناشی از گرسنگی و نداشتن سرمایه کافی تلقی می شد. اما چاقی در میان قاجاریان نوعی زیبایی برای زنان به شمار می رفت. چنانچه با دقت به عکسهای به جا مانده آن دوره نگاه کنیم در می یابیم تعداد زنان چاق بسیار بیشتر از مردان بوده.
ایرانیان در دوران قاجار ملاک زیبایی زن را به جای صورت به چاقی او می دانستند و همواره زنان از مقبولیت بیشتری در دربار شاهان قاجار برخوردار بودند.
همچنین نقل کرده اند که روزی یکی از اشراف زادگان اروپایی در این باب از ناصرالدین شاه سوال می کند و جویای علت می شود که چرا زنان چاق در دید او زیباتر هستند و شاه قاجار در پاسخ می گوید: “شما به هنگام مراجعه به قصابی گوشت می خواهید یا استخوان؟”
