هر ساله در ماه رمضان های تهران قدیم ، ایام ایام خوبی بود. بعد از یک نوروز پر برکت و خانه تکانی مردم در خانه ها، ماه مهمانی و بندگی خدا آغاز می شد. گویا این حال خوش تمامی ندارد! یکی از جنبه های خوب حال و هوای آن روز های تهران،گشت و گذار مردم در بازار های بزرگ تهران مخصوصا حوالی مسجد امام خمینی «ره» و بازار داغ دست فروشی و دست دوم فروشی بود. براستی که چه روز هایی بود آن روز ها…
خلاصه بعد از چند روز مانده به آغاز ماه مبارک، مردم شروع به خانه‌تکانی و رفت و روب می‌کردند و رخت و لباس و ظروف نو را از گوشه صندوق‌خانه و انباری‌ها بیرون می‌آوردند. اما یکی از جذاب‌ترین و پرمشتری‌ترین بخش‌های آداب ماه مبارک رمضان گشت‌وگذار مردم در حوالی مسجد امام خمینی «ره» و بازار و خرید و فروش اجناس نو و دست‌دوم بود. به تعبیری، این کار به خرید از تاناکوراهای امروزی شباهت داشت، اما با حال و هوای تهران قدیم. مردم در این ایام به مساجد، امامزاده‌ها و زیارتگاه‌ها می‌رفتند و بعد از زیارت و عبادت، در اطراف این مراکز می‌گشتند و سرکی هم به اجناس رنگارنگ بساطی‌ها می‌کشیدند. قدیم‌ها وسعت مسجد امام «ره» بیشتر از امروز بود و به همین دلیل، پاتوق خوبی برای خرده‌فروشان و دست‌دوم‌فروشی‌های به حساب می‌آمد.
از اول ماه رمضان هرکسی که جنس ارزشمند یا خنزر پنزر دست‌دوم و چندم داشت در مقابل همین مسجد بساط می‌کرد و می‌فروخت. مسجد سپهسالار و کوچه پشت آن و صحن امامزادگان سید اسماعیل(ع)، سید نصرالدین، یحیی و محوطه‌ها و کوچه‌های اطراف آنها در ماه‌های رمضان محل خرید و فروش اجناس مختلف بود و بیشتر مشتری‌ها زنان و کاسبان بودند.
