به گزارش تاریخ ما ساخت بنای کهن تخت جمشید از اواخر قرن ششم قبل از میلاد در زمان سلطنت داریوش کبیرشروع شد و محتملا در بازه ای ۱۲۰ ساله همچنان قسمت هایی به آن اضافه می شد. این بنای بزرگ و شگفت آور در حدود سال ۳۳۰ قبل از میلاد توسط اسکندر مقدونی نابود شد اما ویرانه های آن همچنان در طول قرن های متمادی موجبات اعجاب و شگفتی بازدیدکنندگان را فراهم اورده است.
گذر زمان به تدریج چهرۀ تخت جمشید را هر چه بیشتر در میان غبار و ویرانی مدفون ساخته بود تا جایی که در حدود یکصد سال قبل، بخش‌های قابل توجهی از این بنا در زیر خاک فرو رفته بود، هرچند که بخش قابل توجهی نیز همچنان آشکار بود.
در سال ۱۹۳۱ میلادی ارنست هرتزفلد، باستان‌شناس آلمانی، نخستین کاوش‌های باستان‌شناسی را در تخت جمشید آغاز کرد؛ کاوش‌هایی که بخش‌های مدفون این اثر را نمایان ساخت و شناخت بیشتری نسبت به هویت واقعی آن را نیز موجب شد.
