در خاندان پهلوی، اشرف، خواهرِ توأمان شاه، در بی‌بندوباری و هرگونه رفتار بزه‌کارانه اعم از فساد اخلاقی و جنسی، قاچاق مواد مخدر، قماربازی و… گوی سبقت را از دیگر افراد این خاندان ربوده بود. حتی در مسیر اَعمال و رفتار تبهکارانه‌اش، از سوء‌قصد به جان افراد نیز ابایی نداشت و بودند کسانی که قربانی می‌شدند، که از جمله این افراد می‌توان «لئون پالانچیان» را نام برد.
******
روزنامه اطلاعات روز شنبه ۴ مرداد ۱۳۴۸ با عنوان «یک هواپیما در رامسر ناپدید شده است»، نوشت:«در ساعت یک و نیم بامداد روز جمعه آقایان مهندس پالانچیان مقاطعه‌کار و نماینده شرکت هواپیماسازی «سسنا» در ایران همراه یکی از شرکاء خود به وسیله اتومبیل به فرودگاه رامسر رفته و هواپیمای دوموتوره سریع‌السیر کوماندو را که یک وسیله هوایی مطمئن است برای پرواز آماده کردند…هدایت هواپیما به وسیله آقای مهندس پالانچیان انجام شده و پرواز در روی باند فرودگاه نیز با کمک نور چراغها و اتومبیل خلبان صورت گرفته و آقای مهندس پالانچیان به راننده هنگام پرواز خود دستور داده است تا با روشن کردن چراغهای خود سطح باند را روشن نماید. راننده خلبان اظهار داشته که هواپیما به راحتی از روی باند برخاست و در آسمان اوج گرفت، ولی صدای غرش موتورهای هواپیما از سوی دریا به گوش می‌رسید، تا آنجا که من ناظر بودم خط سیر هواپیما در جهت رشته کوه البرز نبود…» این روزنامه در روز بعد (۵ مرداد) به جزئیات بیشتری از این حادثه پرداخته و می‌نویسد:«ساعت یک و نیم بعد از نیمه‌شب جمعه آقای مهندس پالانچیان(مقاطعه‌کار) که هواپیمای اختصاصی از نوع سسنا داشته به اتفاق مجید بختیار یکی از دوستان خود تصمیم می‌گیرند شبانه و با استفاده از روشن‌کردن باند فرودگاه رامسر با نور چراغهای اتومبیل پرواز کنند. این تصمیم که گفته می‌شود به دنبال یک شرط‌‌‌‌بندی، جدی گرفته شده بود سرانجام به مورد اجرا گذاشته می‌شود. امروز کارشناسان امور هواپیمایی کشوری اعلام کردند که آقای پالانچیان فارغ‌التحصیل آموزشگاه خلبانی کشوری بوده و در رشته خود از ورزیده‌ترین خلبانان بود…». سپس با ارائه اطلاعاتی تازه‌تر در مورد حادثه می‌نویسد:«…به قرار اطلاع آقای پالانچیان، به اتفاق دوستش از یک هفته قبل به رامسر آمده بودند و قصد داشتند یکی دو هفته دیگر در رامسر بمانند…راننده اتومبیل آقای پالانچیان که امروز برای ادای توضیحاتی به تهران فرستاده شد، در تحقیقات اولیه گفت: آقای پالانچیان درباره پرواز شبانه خود هیچ حرفی به من نزده بود. گفته می‌شود، آقای پالانچیان و دوستش در شب واقعه تا ساعت ۲ بعد از نیمه شب در کازینو رامسر بودند. بعد از خروج از کازینو تصمیم گرفتند ساعتی با هواپیما روی دریا گردش کنند. این تصمیم به طور قطع با اطلاع کامل از اینکه فرودگاه رامسر هنوز تکمیل نیست و هواپیماها قادر به نشست و برخاست در شب نیستند گرفته شده است…».
سرانجام در بعدازظهر روز ۱۴ مرداد ۱۳۴۸ طبق گزارش روزنامه اطلاعات، جنازه نیم‌سوخته و نیمه متلاشی‌شده مرد جوانی در نقطه‌ای ساحلی به نام «فراش کلا» از آب دریا گرفته شد که در شناسایی معلوم شد جسد متعلق به مجید بختیار است و سه روز بعد جسد نیم‌سوخته و متلاشی‌شده پالانچیان نیز در ساحل دریا در نزدیکی سرخ‌رود پیدا شد. روزنامه اطلاعات روز ۱۸ مرداد ۱۳۴۸ ضمن شرح ماجرای پیداشدن جسد پالانچیان، به ذکر شرح حالی مختصر از او می‌پردازد:«آقای مهندس لئون پالانچیان که خلبان ورزیده‌ای به شمار می‌رفت و برای پرواز پروانه داشت، مدیرعامل شرکت یکان و نماینده فروش هواپیماهای سسنا در ایران بود. آقای پالانچیان به سال ۱۳۱۱ در تهران متولد گردید و پس از پایان تحصیلات در رشته مهندسی از دانشکده فنی دانشگاه تهران، مدت‌ها در کشورهای خارجی از جمله امریکا به سر برد. آقای مهندس لئون پالانچیان متأهل و دارای دو فرزند می‌باشد. وی از مقاطعه‌کاران ثروتمندی است که در امر ساختمان راه‌های هراز تهران – بازرگان شرکت داشته و ظرف چندسال گذشته از هواپیمای اختصاصی خود استفاده می‌کرده است.»
برای مطالعه مطالب بیشتر درباره مرگ لئون پالانچیان به اینجا مراجعه فرمایید
