پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ همزمان با سفر محمدرضا پهلوی به آمریکا در آبان ۱۳۲۸ جهت جلب کمک مالی از آمریکا، لابی‌های یهودی مانع پرداخت این کمک‌ها به شاه شدند و به او فهماندند که ارائه کمک‌ها منوط به شناسایی دولت جعلی اسرائیل است. شاه در مدت اقامت ۴۸روزه خود در آمریکا، ملاقات‌هایی با سرمایه‌داران بزرگ و محافل یهودی آمریکایی داشت و در این ملاقات‌ها مسئله شناسایی اسرائیل نیز مورد بحث و مذاکره قرار گرفت؛ سرانجام در ۱۶ اسفند ۱۳۲۸ (۶ مارس ۱۹۵۰م)، دولت ایران به صورت دوفاکتو اسرائیل را به رسمیت شناخت و این موضوع به طور رسمی از جانب نماینده ایران در سازمان ملل اعلام شد و اطلاعیه رسمی دولت دراین‌باره نیز ده روز بعد صادر شد. ویلیام شوکراس در کتاب «آخرین سفر شاه» دراین‌باره نوشته است:
«…اسناد بایگانی اسرائیل معلوم می‌کند که اسرائیل شناسایی دو فاکتوی خود را در دی‌ماه ۱۳۲۸ (ژانویه ۱۹۵۰م) با پرداخت رشوه قابل توجهی به محمدساعد مراغه‌ای، نخست‌وزیر وقت ایران، به‌دست آورد و مذاکرات را یک آمریکایی که هنوز “آدام” شناخته می‌شود و با موساد همکاری داشته است، از جانب دولت اسرائیل رهبری می‌کرد. او ضمنا یک تاجر ایرانی را می‌شناخت که با نخست‌وزیر دوست و شریک تجاری بود. از طریق این شخص، نخست‌وزیر چهارصدهزار دلار مطالبه کرد تا هیئت وزیران و شاه را متقاعد کند که شناسایی دو فاکتوی اسرائیل خدمت به منافع ایران است».[۱]
محمدرضا و هری ترومن رئیس‌جمهور آمریکا
پی‌نوشت:
[۱]. علی فلاح‌نژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ص ۱۲۰.
