مجله خواندنیها؛ ۲۹ اسفند ۱۳۳۲:
«روزنامه «شاهد» مضروب و مجروح شدن دکتر فاطمی را پس از دستگیری در مقاله‌ای تحت عنوان «مصونیت در پناه پلیس» مورد بحث قرار داده، می‌نویسد در تمام دنیا متهم، مجرم، پس از این که دستگیر شد در پناه قانون و پناه قدرت پلیس از هر گزندی مصون است تا محکمه قضاوت، آخرین نظر خود را در آخرین مرحله بررسی و رسیدگی اعلام کند…زجر و شکنجه نسبت به محبوس را گذشته از اینکه قوانین تمام ملل ممنوع و جرم شناخته است، یک عمل وحشیانه و ضدبشری تلقی می‌گردد. محبوس قبل از اینکه محکوم شده و قبل از این که در نتیجه محکومیت، حقوق اجتماعی خود را از دست داده باشد، شخصیت قابل احترام خود را که باید از تمام مواهب اجتماعی برخوردار باشد حفظ کرده و در پناه قانون از هر گزندی مصون است. قانون و مجریان قانون می‌بایست او را در مقابل حملات احتمالی رقیب و دشمن حفظ کنند و هرگونه خطری که از هر ناحیه ولو از قِبَل خود او باشد، از او دفع و مدافعه کنند. کریم‌پور شیرازی که شب سه‌شنبه گذشته[=۲۵ اسفند] در اثر جراحات ناشی از سوختگی فوت کرد و حسین فاطمی که چند روز قبل از آن[=۲۲ اسفند] در حین انتقال به زندان مضروب و مجروح شد، هر دو متهم بودند، مرتکب خیانت و یا جنایتی شده بودند، می‌بایست جزای آنها، مکافات آنها در ترازوی قضاوت محکم تعیین و به موقع اجرا گذاشته شود. تنها حاکم و تعیین‌کننده سرنوشت افراد، قانون است. اراده و تمایلات شخص و اشخاص نباید جانشین قانون شود. در این صورت از آزادی، از حکومت قانون تنها نامی خواهد بود، نامی که با صد ننگ و رسوایی آمیخته شده است. روزنامه «واهمه» نیز ضمن مقاله‌ای راجع به همین موضوع می‌نویسد وظیفه مأمورین انتظامی دولت اینست که اشخاص جانی و خائن را پس از تسلیم یا دستگیری تحت حمایت قانون قرار دهند و نگذارند هیچ‌کس متعرض آنها شود تا آن که قانون و عدالت سزای آنان را بدهد. ضمناً باید گفت که چون دکتر فاطمی زمانی عهده‌دار وزارت امور خارجه این مملکت بوده و تمام سفرای مقیم ایران به افتخار او میهمانی داده‌اند، انتشار عکس‌های وی که به صورت «درویش مرحب» درآمده، باعث آبروریزی شد و خارجیان متدرجاً همه چیز این مملکت را مسخره تلقی خواهند نمود و دیگر برای وزرای امور خارجه ایران اعتباری قائل نخواهند شد.»
سرتیپ تیمور بختیار فرماندار نظامی تهران، سرهنگ مصطفی امجدی و سرهنگ محسن مبصر نیز در تصویر مشاهده می‌شوند
