کارگزار شبکه اشرف و فرح

 
یکی از این افراد کریم‌پاشا،

رئیس دفتر ویژه ملکه، بود که سرپرستی عده‌‌ای از درباریان را برعهده داشت که اشرف و هویدا آنها را به اینجا (یعنی دفتر ملکه) فرستاده بودند تا درعوض کمک او، مراقب جریان اخبار و اطلاعات به‌‌سوی او باشند.[۹] درواقع تشکیل شبکه‌‌ای از افراد در میان دولتمردان و سیاستمداران و ایجاد رابطه با بسیاری از شرکت‌‌های خصوصی و مراکز تجاری و همچنین گماردن عناصری در درون دربار برای کسب اطلاعات به‌‌مثابه تمهیداتی ضروری و ابزارهایی اساسی برای «تحکیم قدرت» سیاسی و اقتصادی و بقا در عرصه‌‌های اجتماعی بوده است. بهادری، از قِبَل این نفوذ و جایگاه، ثروت هنگفتی به جیب زد و در فساد غوطه‌‌ور شد. گفته می‌‌شود دایره این فساد، حتی شامل رابطه وی با فرح نیز می‌‌شد و در بیشتر سفرهای خارجی فرح را همراهی می‌‌کرد. ساواک در ارزیابی از بهادری، وی را فردی بخیل، حسود، قمارباز، ولخرج و مخالف پیشرفت زیردستان و سطحی‌‌نگر می‌‌دانست و معتقد بود تاحدی خل‌‌وضع و به «کریم خبره» معروف است.[۱۰]
 

جشن تولد کریم پاشا بهادری در منزل خانم عضدی در شاهرود و شوخی فرح پهلوی با او
شماره آرشیو: ۱۳۱۵-۱۱ع

 
از عضویت  در سازمان «سیا» و «فراماسونری» تا آخرین کابینه هویدا
به نظر می‌‎رسد که کریم‌پاشا بهادری به دلیل تحصیل و زندگی در آمریکا، جذب سازمان «سیا» شده بود. در گزارشی که توسط اداره کل سوم ساواک به اداره کل هشتم ارسال شده است، می‌‌خوانیم که «طبق شایعات موجود عده‌‌ای از کارمندان شاغل دولت من جمله بهادری، معاون نخست‌‌وزیر، عضو سازمان سیا می‌‌باشند».[۱۱] افزون بر این، بهادری در تشکیلات فراماسونری عضو لاینز بود و از طرف رژیم نشان‌‌های متعددی ازجمله: نشان اول همایون، مدال پهلوی، ۳ و ۴ تاج‌گذاری دریافت کرده بود. ظاهرا ویروس فرماسونری و وابستگی به «اینتلیجنت سرویس» و سازمان «سیا»، از ارتشبد فردوست تا هویدا و از منصور تا بهادری،‌ نوعی افتخار، روال و سکوی پرش به‌شمار می‌آمد و به یک معنی وطن‌‌فروشی‌‌ مُد روز بود.
 
بهادری در آخرین سمت رسمی خود، کسوت وزارت را به تن کرد و در آخرین کابینه هویدا به تاریخ ۱۳ آبان‌‌ماه ۱۳۵۵ش، وزیر اطلاعات و جهانگردی شد.[۱۲] کارکرد و هدف وی در این وزارتخانه، ارائه یک چهره موجه از رژیم در خارج از کشور و هموار ساختن مناسبات دوستانه و بذل و بخشش‌‌های گوناگون در ارتباط با روزنامه‌‌نگاران، ‌نویسندگان و نمایندگان مجالس خارجی از سراسر دنیا بود؛ برای نمونه، در تلگرافی که پرویز راجی، آخرین سفیر رژیم پهلوی در لندن، به بهادری ارسال کرده، خواستار تمهیداتی برای ظاهرسازی و فریب‌‌کاری نمایندگان اتحادیه‌‌های کارگری انگلیس درباره وضع بد کارگران ایرانی شده است. در این تلگراف، خطاب به وزیر اطلاعات و جهانگردی آمده است: «اتحادیه‌‌های کارگری انگلیس نقدهایی بر وضعیت کارگران ایرانی دارند و از فقدان حق اعتصاب کارگران در ایران گله می‌‌کنند. بهتر است با ظاهرسازی و فریب‌‌نمایی و دعوت از آنها به ایران، از نزدیک آنان را با واقعیات روز ایران آشنا نمایید».[۱۳]
 

جمشید آموزگار به اتفاق غلامرضا نیک‌پی و کریم‌پاشا بهادری با لباس رسمی
شماره آرشیو: ۶۱-۱۱۵آ

 
در این تلگراف، برای فرار از این مخمصه و شایعات پیرامون آن، این دعوت به منزله «حق‌‌السکوت و رشوه» تلقی شده استکند! کاری که همیشه در دستور کار سفارتخانه‌‌ها و وزارتخانه‌‌های داخلی در دیدار با نمایندگان و سفرای خارجی انجام می‌‌شد! درهرحال، کریم‌پاشا بهادری بعد از استعفای هویدا از نخست‌‌وزیری، در تابستان سال ۱۳۵۶، به‌‌اتفاق همسر خود، شهلا وهاب‌‌زاده، که دختر شایسته سال ۱۳۴۶ بود،‌ به آمریکا سفر کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، پیوسته بین آمریکا و اروپا در سفر است.
 
فرجام
کریم‌پاشا بهادری با غارت بیت‌‌المال و ثروت هنگفتی که از مشاغل گوناگون، و به‌‌ویژه دفتر مخصوص شهبانو و نامزد پیشین خود، فرح دیبا، به‌دست آورد، زندگی مرفهی را برای خود فراهم کرد. براساس داده‌‌های تاریخی وی هم‌‌اکنون شهروندی «موناکو» را کسب کرده است و همچنان در ۹۸ سالگی به زندگی خود ادامه می‌‌دهد.

 
پی‌نوشت‌ها: