به گزارش روابط عمومی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «شاه … دلش می‌خواست قوانین قشنگ زیاد داشته باشد، اما هر وقت که می‌دید قانون سد راه است برای اجرای مقاصدش که فکر می‌کرد مقاصد هم مقاصد عالی است به قانون اهمیت نمی‌داد و حتی درصدد برنمی‌آمد که خب قانون را اصلاح کند. و حتی مأمورین دولت که می‌خواستند قوانین را اجرا بکنند با یک نظر خوبی بهشان نگاه نمی‌کرد درحالی‌که آنها گناهی نداشتند، آنها می‌خواستند قانون را اجرا بکنند. بهتان چندین بار عرض کردم، به دادگستری از این لحاظ خوش‌بین نبود که خب قضات دادگستری مأمور اجرای قوانین بودند و در اجرای قوانین البته مزاحم و مصدع مقاصد شخصی بودند. گاهی اوقات مقاصد شخصی شاه، این است که خوشش نمی‌آمد. درحالی‌که قضات دادگستری گناهی نداشتند، قضات دادگستری قوانین را اجرا می‌کردند.»[۱]
محمدرضا پهلوی به هنگام ملاقات با جمعی از اعضای هیئت رئیسه کانون وکلای دادگستری
شماره آرشیو: ۱-۱۱۲۷-۴ع
پی‌نوشت:
[۱]. تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد، مصاحبه با محمد باهری، مصاحبه‌کننده حبیب لاجوردی، جلسه ۳۱، ۱۴ آگوست ۱۹۸۲.
