پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشکده تاریخ معاصر؛ «شاه نسبت به اشخاصی که از مواضع خودشان برای تحصیل منافع مادی سوءاستفاده می‌کردند اغماض می‌کرد. نه اینکه رشوه می‌گرفت؛ مثلا نزدیکانش واسطه می‌شدند پیش شاه برای خاطر اینکه کلمانس شاه ـ توجه شاه ــ نسبت به یک مطلبی جلب بشود. اینها به ازای این شفاعتی که می‌کردند پیش شاه ممکن بود خب یک امتیازات مالی به‌دست بیاورند. گاهی اوقات شاه اصلا سؤال می‌کرد که “این کاری که واسطه شدی چی برای تو دارد؟” همین اتفاقا چند روز پیش کسی نقل می‌کرد که امیرهوشنگ دولو واسطه شرفیابی عضد بوده. وقتی که عضد می‌خواسته شرفیاب بشود، متشبث می‌شود به امیرهوشنگ که وسایل شرفیابی ما را فراهم بکند. وقتی که امیرهوشنگ به حضور شاه می‌رسد و از شاه خواهش می‌کند که عضد را بپذیرند، شاه به امیرهوشنگ می‌گوید که “چی برای تو دارد؟” او هم صریح می‌گوید: پنج‌هزار دلار قرار شده به من بدهد. خب می‌دانید این خصلت شاه، این تالرانس شاه موجب می‌شد که اطرافیانش سوءاستفاده کنند و سوءاستفاده‌هایی که خب نسبت می‌دهند و رویش خیلی جنجال کردند به علت این تالرنس و این اغماض و عدم توجه شاه به نرم‌های اخلاقی و شرافتی بود».[۱]
محمدرضا پهلوی، هوشنگ دلو و همسرش در یک میهمانی
شماره آرشیو: ۱-۳۶-۱۲۲ق
پی‌نوشت:
[۱]. تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد، مصاحبه با محمد باهری، مصاحبه‌کننده حبیب لاجوردی، جلسه ۳۱، ۱۴ آگوست ۱۹۸۲.
