در سال ۱۳۴۹ ش آقایان سیدمحمدحسین طباطبایی/ علامه طباطبایی، سید ابوالفضل موسوی زنجانی و مرتضی مطهری با انتشار اطلاعیه‌ای از گشایش سه حساب در بانک‌های ملی، بازرگانی و صادرات خبر دادند و خواستار کمک مردم به فلسطینی‌های آواره از وطن شدند. این اطلاعیه در محافل مذهبی و دانشگاه‌ها منتشر، دست‌به‌دست و مبلغی نیز جمع‌آوری شد.
در این اعلان از قول کتاب «تجاوزات یهود» به کشتار مسلمانان به دست اسرائیل در روستای دیریاسین به تاریخ نهم آوریل ۱۹۴۸/ بیستم فروردین ۱۳۲۷ اشاره شده بود: «دریدن شکم زن‌ها و سربریدن بچه‌ها در دامان و یا جلوی چشم مادران و آتش‌زدن زنده‌ها از کارهای عادی آن کفتارهای گرسنه بود. جنایت‌پیشه‌های وحشی عده‌ای از دختران عرب را اسیر کردند و لخت و عریان در کامیون‌های بی سرپوش ریختند و در شهرهای یهودی مخصوصاً در شهر بیت‌المقدس جدید از بین مردم عبور می‌دادند و یهودیان رذل و پست از آنان عکس می‌گرفتند».
آقایان در این اطلاعیه نوشته بودند: «حال تو ای خوانندهٔ غیور اگر از خواندن این سطور متأثر گشته‌ای… می‌توانی مبلغی، هر چند هم ناچیز باشد، به یکی از حساب‌های زیر بریزی و در راه نجات فلسطین عزیز قدمی برداریم».
اصل این فکر از آنِ آقای مطهری بود که در سفر مکه و دیدار با حامیان فلسطین در ذهن او پدیدآمده بود.
سازمان اطلاعات و امنیت کشور/ ساواک ضمن جلوگیری از ادامهٔ کار حساب‌ها، توبیخ آقایان و ممانعت از فرستادن پول جمع‌آوری شده، اتحاد حکومت پهلوی با اسرائیل و مخالفت با نهضت مقاومت فلسطین را نشان داد.
