محمد رحمانی: بسیاری از نخبگان، اساتید و افراد دلسوز و با تجربه کشور در حوزه های مختلف را می شناسم که توده‌های جامعه هیچ شناخت حداقلی از آنان و نظریات آنها ندارند. افرادی که به دلیل محافظه کاری از هر گونه بروز و پیوست رسانه ای پرهیز دارند و در محافل علمی محدود خود سرگرم هستند . در فقدان حضور همین نخبگان، عرصه مدیریت افکار عمومی به دست سخیف ترین و بی سواد ترین ها افتاده است و در نتیجه با جامعه عوام زده ، کم عمق، هیجانی و رادیکال مواجه می شویم .
در این میان برخی همچون #محسن_برهانی استاد دانشگاه تهران جسارت یافته تا به عنوان یک حقوقدان آگاه به فقه در حوزه تخصصی خود کنش اجتماعی و رسانه ای بروز دهد. اصل این حضور نخبگانی قابل تقدیر است چراکه فرصت طرح نقدهای علمی و سطح بالاتری را در بستر افکار عمومی می دهد و حتی ردیه های علمی در این خصوص و ورود سایر اساتید نیز می تواند منجر به پویایی و ایجاد گفتگو و دیالکتیک علمی و رشد جامعه علمی، حکمرانی و توده ای ما شود. بدیهی است این کنش‌ها مصون از خطا نیستند، اما نکته مهم اصل ورود نخبگان به این حوزه و رشد دادن جامعه است. متاسفانه اما جامعه قطبی زده و سطحی ما به جای نقد عالمانه و منصفانه دست به رفتارهای هیجانی و به دور از اخلاق و ادب می زند، تا با ایجاد فضای سنگین روانی، به خفقان این نظیر نخبگان برسند. مغالطه های چیپ وضع مخاطب به معنی اگر سر خود و زن بچت بیاد چی؟! انواع دشنام ها و نیت خوانی ها. حتی جعل توئیت با اکانت فیک مریم رجوی در تائید محسن برهانی برای فضا سازی و به حاشیه راندن این نظیر اساتید و نهایتا اعلام جرم و … دست در دست هم می دهد تا نخبگان جامعه به دنبال دردسر نباشند و عرصه را به رسانه های بیگانه، سلبریتی های بی سواد و جوگیر ، عوام در شور و هیجان و مدیران حکومتی بی سواد و ناکارآمد واگذار کنند.
