استاد حجة‌الاسلام و المسلمین سیدهادی خسروشاهی که سالها افتخار شاگردی علامه طباطبایی را داشته‌اند از توصیه ای که علامه طباطبایی در هنگام سفر به واتیکان به او کرده است می گوید:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و اشتغال اینجانب به امور سیاسی و سپس نمایندگی حضرت امام(ره) در وزارت ارشاد، متأسفانه توفیق زیارت ایشان کمتر شد و به یکی، دو بار در ماه رسید تا آنکه به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در واتیکان عازم آن دیار شدم. ضروری بود که قبل از سفر به زیارت استاد بروم و با ایشان خداحافظی کنم. در این دیدار ضمن کسب اجازه از ایشان خواستم که توصیه ای بفرمایند.
استاد گفتند: «شما به مرکز روحانیت مسیحیت می روید. دقت کنید که روابط صمیمانه تر بشود و آنها به اموری که موجب ناراحتی مسلمین می گردد، نپردازند و البته این بدون تفاهم میسر نیست، پس سعی کنید تفاهمی بین ادیان و نشر اصول اخلاقی همه آنها در مقابل مادی گری شرق و غرب به وجود آید» بعد افزودند: «حتماً دقت داشته باشید که قرآن مجید درباره روحانیت مسیحیت تعریفی خاص دارد و می فرماید: «ولتجدّن اقربهم موده للذین آمنوا الذین قالوا انا نصاری ذلک بان منهم قسیسین و رهبانا وانهم لا یستکبرون…» به این ترتیب خداوند مسیحیان را نزدیک تر از مؤمنان معرفی می کند و سپس در تحلیل آن می فرماید که در بین آنها کشیشان و راهب هایی هستند که تکبر ندارند! بنابراین می توان از همین آیه برای ملاقات ها استفاده کرد و به آنها ابلاغ کرد که از نظر مسلمانان، آنها نزدیک تر از دیگران هستند».
اتفاقاً این توصیه علامه طباطبایی در طول اقامت پنج ساله من در واتیکان، از آغاز تا پایان، مورد استناد و استفاده بود و البته صرف نظر از روش های سیاسی واتیکان، واقعاً دیدم که اغلب کشیشان و پدران روحانی، آدم های سلیمی هستند و تکبّر و خودبرتربینی ندارند.
منبع:کتاب زندگی نامه وخدمات علمی و فرهنگی مرحوم حجت الاسلام سیدهادی خسروشاهی(ناشر:انجمن آثارومفاخرفرهنگی)
