به گزارش تارنمای مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، نیروهای عراقی در جریان عقب‌نشینی ۱۵ کیلومتری خود به طرف مرز بین‌المللی در محور گیلان‌غرب، ۹ روستای این منطقه را ویران کردند. در این ویران‌گری، روستای قیطول‌مرجان به‌کلی با خاک یک‌سان شد. ۹ روستای گرگیل، گرباین، گورسفید، گومار، قیطول‌مرجان، علی‌رضاوندی، قاسم‌آباد، اربیل و طایفه خنجر از جمله روستاهای تخلیه شده می باشند.

همچنین به رغم ادعاهای عراق مبنی بر عدم حمله به ایران، شهر ایلام باردیگر مورد هجوم هواپیماهای عراق قرار گرفت که با آتش پدافند هوایی نیروهای خودی، جنگنده های عراقی مجبور به ترک آسمان این شهر شدند. شهر آبادان نیز زیر آتش توپخانه عراق قرارداشت.

تحلیل روزنامه هرالد تریبون

نحوه عقب‌نشینی نیروهای عراق از خاک ایران، هدف تهاجم این کشور به ایران و واکنش ایران در برابر این حرکت عراق، مطالبی است که روزنامه هرالدتریبون به تفسیر آن پرداخته‌است:

هنوز به وضوح معلوم نیست که چقدر از زمین های ایران در اشغال عراق است. خبرنگاران که از قصرشیرین دیدن کرده اند اعلام کرده اند که هنوز باریکه هایی درجنوب این شهر تحت اشغال عراقی ها می باشد. این شهر کاملاً ویران شد و تنها یک مسجد و یک یا دو ساختمان دیگر هنوز سرپا هستند.

دیپلمات های غربی در خاورمیانه معتقدند که هدف حقیقی دولت عراق، سرنگونی رهبر اسلامی در تهران که تب انقلابش به عنوان یک خطر تلقی می شد بوده‌است. دولت تهران سقوط نکرد و جنگ تحمیلی به سختی ادامه یافت در حالی که ایران عهد بسته‌است تا خروج آخرین سرباز عراقی از ایران، به جنگ ادامه دهد.

 این روزنامه سپس درباره مسئله تغییر اوضاع جنگ به سود ایران، نوشته‌است: بعد از یک سال توقف نظامی، در سپتامبر گذشته (شهریور و مهرماه سال ۱۳۶۰) امواج جنگ شروع به خیزش به‌نفع ایران کرد. در حالی که نیروهای ایرانی به آرامی عراقی ها را از بیش تر قسمت های استان نفت‌خیر خوزستان بیرون می راندند، عراق شروع به پیشنهاد دادن امتیازات کرد.

پیشنهاد روزنامه اطلاعات

روزنامه اطلاعات در مقاله یادداشت روز (۳/۴/۱۳۶۱) خود بر احقاق حقوق کشورمان تأکید کرد و ورود به خاک عراق را در این جهت خواند و مورد تأیید قرار داد. در قسمتی از این یادداشت آمده‌است:

ما تاکنون حسن‌نیت خود را در صلح‌خواهی نشان داده‌ایم ولی حالا که صدام می‌خواهد از این مسئله سوءاستفاده کند و حاضر نیست شرایط ما را بپذیرد، به نظر می‌رسد عاقلانه‌ترین راه، اجرای دستور صریح قرآن است که در این صورت به‌یقین صدام مجبور خواهد شد که به شرایط ما گردن نهاده و قبول کند که متجاوز است.

پیشنهاد می‌شود ضرب‌الاجل چند روزه‌ای تعیین شود و اگر صدام در این چند روز، تمام شرایط ما را نپذیرفت، چنان ضربه‌ای به او زده شود که دیگر صدامی نباشد تا در آینده خطری موجودیت جمهوری اسلامی‌ایران را تهدید کند.

بنابراین جمهوری‌اسلامی‌ایران حق طبیعی خود می‌داند که برای گرفتن حق خود به هر اقدامی ازجمله ورود به خاک عراق دست بزند. نکته دیگر این‌که در این مسیر یعنی گرفتن حق خود از طریق ورود به خاک عراق نباید از هیچ‌چیزی ترسید.

منبع:

لطف‌الله زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق: عبور از مرز (کتاب بیستم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران، چاپ سوم، ۱۳۸۹، صص ۵۶، ۵۸، ۵۹